Fudbalska reprezentacija Crne Gore 16. je na rang-listi Fife, što je svojevrstan fenomen. Nikada jedna zemlja sa manje stanovnika, ili manje registrovanih fudbalera, nije bila tako visoko na spisku najboljih reprezentacija svijeta.
Nažalost, nije sve kao reprezentacija. Samo 20-ak dana nakon što je objavljena sada več čuvena junska rang-lista, crnogorski klubovi počeli su da padaju u Evropi - sa minimalnim otporom, jedan za drugim, redom, kao čunjevi...
Još jedan fenomen
Tako je Crna Gora za kratko vrijeme postala fenomen i u još jednom slučaju, jer definitivno da ne postoji država sa tolikom razlikom između reprezentativnog i klupskog fudbala. Dok se selekcija Cica Kranjčara bori za plasman na Euro i bilježi rezultate u rangu Španije, Njemačke, Holandije ili Engleske, crnogorski klubovi su na evropskim marginama, gotovo na samom dnu.
Budućnost, Zeta, pa Mogren i Rudar, eliminisani su već u prvim kolima koje su igrali ovog ljeta. Kako niko od naših predstavnika ovoga puta nije imao privilegiju da igra se nekim ko dolazi sa Malte, Andore ili San Marina, dogodila se „totalna čistka”, masovni egzodus sa evropske mape fudbala.
Tako je tim koji je u drugom dijelu prošle sezone osvojio najviše bodova i igrao najbolji fudbal u Crnogorskoj ligi, bio prelak zalogaj sa Fljamurtari, albanski tim koji je u narednoj rundi primio sedam golova od češkog Jabloneca. Logično je pitanje - šta bi se tek desilo da je Budućnost kojim slučajem igrala sa Jablonecom?
To je primjer koji valjda govori dovoljno, jednako kao i slučaj crnogorskog šampiona koji već tradicionalno (prošle godine Rudar, sada Mogren) prima pet golova od bugarskog prvaka, koji svakako jeste jači i bogatiji, ali valjda ne bi trebalo da dobija tako lako i ubjedljivo.
Razvoj u drugim zemljama
Ova razlika između reprezentativnog i klupskog fudbala u Crnoj Gori možda i nije slučajna ako se zna da su samo dvojica od 11 fudbalera koji su počeli nedavni meč sa Bugarskom, prošli “filter” Crnogorske lige (Mladen Božović i Luka Pejović). Ostali su se ili razvijali u drugim zemljama (Drinčić, Peković, Baša, Pavićević, Zverotić, Vladimir Božović), ili su iz Crne Gore otišli veoma mladi (Vučinić, Jovetić, Savić)...
Priča o ligi u kojoj se igra nerealno sporo, sa malo pravih duela i puno prekida, obično po lošim terenima, na stadionima koje posjećuje po 200 ljudi i sa trenerima kojima je preče da budu sedmi nego da pruže šansu nekom mlađem fudbaleru - stara je valjda koliko i Crnogorska liga.
Ta priča je dostigla kulminaciju ovog ljeta, kada nijedan domaći tim, prvi put nakon pet godina, nije mogao da preskoči prvu stepenicu na evrosceni!
Reprezentacija je, dakle, svijetli primjer, ali očigledno ne i realnost crnogorskog fudbala. Ona je pusto ostrvo - ostrvo spasa i nade - u moru stvari domaćeg fudbala koje su daleko od evropskog nivoa.
Prodaje (ni)jesu opravdanje
Svakako, prodaje fudbalera su jedan od razloga totalnog kraha crnogorskog klupskog fudbala. Mogren je na Liteks krenuo bez šest fudbalera iz prošle sezone, tri povremena reprezentativca, Budućnost je prodala najboljeg strijelca, a Zeta takođe ostala bez nekoliko fudbalera.
Odlasci, međutim, nisu opravdanje, jer oni su realnost ne samo crnogorskih klubova, već i mnogih zemalja u okruženju.
Ali, za razliku od Crne Gore, Bosna i Hercegovina ima dva predstavnika u 3. kolu kvalifikacija za Ligu Evrope (Sarajevo i Željezničar), Makedonci se još uzdaju u Rabotnički, Slovenci i dalje vjeruju Mariboru i Domžalama, dok su Albanci imali čak četiri predstavnika u drugom kolu LŠ i LE.
Naši klubovi su pometeni, a da bukvalno nisu ni pustili glas...
Drobnjak: Liga nam je spora
Po Antu Drobnjaku, bivšem sportskom direktoru Budućnosti, te nekadašnjem napadaču Zvezde, Bastije, Lensa i Gamba Osake, krivci za fijasko crnogorskih klubova u Evropi su loš kvalitet domaće lige i neprestani odliv fudbalera.
- Tužan je način na koji su naši klubovi eliminisani iz evropskih kupova, niko od njih nije imao ni najmanju šansu da prođe. Ne potcjenjujem Fljamurtari, ali ta ekipa je došla iz lige koja nikad nije bila nešto posebno, a nadigrala je najveći klub iz Crne Gore - rekao je Drobnjak i nabrojao mnogo problema:
- U našoj ligi postoje problemi, kao i problemi u okviru tih problema. Sve je povezano jedno s drugim. Klubovi su u izuzetno teškom materijalnom stanju i prinuđeni su da prodaju fudbalere koji ne odigraju maltene ni 10 utakmica. U domaćoj ligi je, takođe, loša konkurencija, utakmice su bez ritma i žara, ali i slabo posjećene, što takođe utiče na fudbalere, jer nije isto igrati pred 200, ili pred 10 hiljada ljudi.
Drobnjaka posebno brine način igre u domaćem šampionatu.
- Nisam od onih koji pričaju: „Eh, kako se igralo u moje vrijeme”, ali ne mogu da se otmem utisku da se u našoj ligi igra toliko sporo i mlako da utakmice više podsjećaju na prijateljske duele. Ranije se igralo fizički jače, bilo je više duela, utakmice su bile fajterske. Gledajući mlađe kategorije to izgleda mnogo bolje i brže, ali ne znam šta se dešava kada igrači dođu do seniorske konkurencije.
Problem bi mogao da se riješi ako se privatnici zainteresuju za fudbal...
- Budućnost mora da formira tim koji će pokušati da uđe u Ligu Evrope, odigra tri ili četiri velike evropske utakmice, napravi praznike fudbala. Neki ljudi nisu ni svjesni šta bi takvi mečevi značili i Podgorici i Crnoj Gori, ne samo u fudbalskom smislu.
Brnović: Ne vjerujemo u sebe
Preveliki respekt prema protivnicima je glavni razlog posrtanja crnogorskih klubova na evrosceni, utisak je Branka Brnovića, nekadašnjeg fudbalera Budućnosti, Partizana i Espanjola, sada trenera reprezentacije.
- Naši klubovi su se predali odmah nakon žrijeba. Prepali smo se i prije nego što su počele utakmice. Ne mogu da razumijem takvu vrstu respekta i toliki nedostatak samopouzdanja. Nejasno mi je, na primjer, onoliko veličanje Fljamurtarija, koji je u narednom kolu primio sedam golova od Jabloneca - kaže Brnović.
Po njemu, ekspresna eliminacija Mogrena, Rudara, Budućnosti i Zete nije realna slika crnogorskog fudbala.
- Glavni problem je nedostatak sampouzdanja. Za nas su svi ostali klubovi bolji i jači. Možemo mi sada da pričamo o maloj zemlji, o malom broju fudbalera, o lošoj materijalnoj situaciji u klubovima, o odlascima, ali niko ne može da me ubijedi da je realno da sve naše ekipe odmah ispanu. Pa Rudar je u prvih 30 minuta prvog meča igrao puno bolji fudal od Austrije, imao je i dvije velike šanse, ali je nestao kada je primio gol. I Budućnost je na mahove protiv Fljamurtarija igrala dobar fudbal, pokazala da može i da nije realno da onoliko izgubi - kazao je Brnović.
Reprezentacija je, s druge strane, suprotan primjer.
- Toliko vjerujem u naše fudbalere da već četvrtu godinu ponavljam da pod Goricom mogu da pariraju i Brazilu. A kada imate samopouzdanje, naravno uz veliki kvalitet Vučinića, Jovetića, Drinčića, Baše, Vukčevića i ostalih fudbalera, onda je i logično da imate rezultate.
Bonus video:
