Šta je to našim precima omogućilo da se odvoje od majmuna i da ostvare tako dramatičan napredak?
Odgovor na ovo pitanje predstavlja duplikat gena SRGAP2, koji se kod “majmunolikih ljudi” pojavio pre oko 2,5 miliona godina i koji im je omogućio nagli skok inteligencije i razvoj govora, zahvaljujući bržem radu i složenijem povezivanju moždanih ćelija, vjeruju naučnici.
Rad objavljen u stručnom časopisu “Sel” sugeriše da se ovim procesom može objasniti kako je naša vrsta razvila sposobnost govora i složeno ponašanje i ovladala alatima.
Originalni gen i njegov duplikat u principu stvaraju slične proteine, za koje je poznato da pomažu u razvoju mozga, prenosi Blic.
Naučnici su, međutim, u dvije zasebne studije ustanovili da je upravo druga verzija ona koja neuronima omogućava da razviju duže dendrite, svoje “prste” kojima skupljaju nervne impulse drugih ćelija.
To je, po svoj prilici, dovelo do nastanka i umrežavanja većeg mozga, negdje u doba kada je australopitekus, ili “majmunoliki čovjek” počeo da evoluira u Homo Sapiensa.
Profesor Frank Poleks, sa Istraživačkog instituta Skrips u Kaliforniji, tvrdi da je SRGAP2 “bio jedan od oko 230 gena koji su se kod ljudi udvojili nakon njihovog odvajanja od majmuna”, dok genetičar Ivan Ajhler sa Univerziteta u Vašingtonu smatra da su “to možda bili procesi koji su omogućili radikalne promena u razvoju i funkciji mozga”.
Pored toga što nude uvid u nastanak modernog ljudskog mozga, rezultati ovih istraživanja donijeli su i korisna saznanja o neurološkim oboljenjima mozga, kao što su autizam, epilepsija i šizofrenija, kod kojih je narušen razvoj veza među ćelijama.
Bonus video:
