Monopoli, netransparentni načini finansiranja, slabi sindikati, nemogućnost saradnje sa drugim novinarima, klike i zatvorene profesionalne mreže su među glavnim faktorima opstruiranja medijskih sloboda u Italiji, jugoistočnoj Evropi i Turskoj. To su preliminarni rezultati istraživanja koje je sprovela profesorka Eugenija Siapera iz Fakulteta za komunikacije Univerziteta grada Dablina, koje je izvršeno kao dio projekta* “Sigurna mreža za evropske novinare”. Rezultati istraživanja predstavljeni su na VIII Forumu medija jugoistočne Evrope (SEEMF 2014), koju je organizovala Medijska organizacija jugoistočne Evrope (SEEMO) Skoplju, u Makedoniji od 16-18. oktobra. Novinari u regionu rade u okruženju gdje poslovni interesi imaju primat u odnosu na slobodnu informaciju, direkno putem akcija u tim medijima ili indirektno putem novca od reklama, rezultati su istraživanja koji se zasnivaju na 110 detaljnih intervjua sa novinarima. Štaviše, uprkos postojanju zakona koji regulištu transparentnost medija u mnogim zemljama, vlasnici, kako se čini, pronalaze načine kako da ih zaobilaze time što prodaju svoj udio ljudima pod njihovom kontrolom. Manjak solidarnosti među novinarima je još jedan ozbiljan problem. U mnogim slučajevima, novinari koji su žrtve napada/uznemiravanja ne nailaze na podršku kolega ili profesionalnih organizacija. Sindikati su slabi a profesionalci ne gledaju na njih kao na mjesto podrške. Štaviše, u mnogim slučajevima sumnja se da oni služe interesima vlade.
Snažna vlasnička koncentracija i veze sa političkim i poslovnim interesima je još jedan izvor rivalstva između novinara. Ako radite za dva različita vlasnika, vaše kolege su ustvari vaši najveći neprijatelji”, kazala je za “Osservatorio Balcani e Caucaso” (OBS) na marginama SEEMF2014 Zrinka Vrabec Mojzeš, koja je postala dio tima hrvatskog predsjednika Iva Josipovića kao savjetnica za društvena pitanja 2010. nakon što je radila kao spiker, novinar i urednik na hrvatskom Radiju 101 26 godina.
Strah od gubitka posla, posebno usljed globalne ekonomske i finansijske krize, rasprostranjena je među novinarima. Ovaj strah služi vlasnicima kao snažan mehanizam za kontrolu svojih zaposlenih i sadržaja koje objavljuju. Fizičko nasilje, klevete, hakovanje, sajber-nasiljem i seksualnim uznemiravanje su takođe česti oblici prijetnji. Oni se razlikuju u svom intenzitetu u različitim zemljama, ali su u svakoj od njih prisutni. Podizanje svijesti i pružanje konkretnie podrške novinarima je naočio bitno u ovoj situaciji. “Medijske slobode nisu bitne su ne samo za novinare, nego uglavnom za građane, jer je to dio njihovih prava da dobiju uravnotežene i istinite informacije”, kazala je Frančeska Vanoni iz OBS-a.
O ovom projektu:
Sigurna mreža za evropske novinare je inicijativa koja uživa podršku EU a za cilj ima pružanje podrške ugroženim novinarima u 11 zemalja (Bugarska, Hrvatska, Kipar, Grčka, Italija, Makedonija, Crne Gora, Rumunija, Srbija, Slovenija i Turska). Nju implementira “Osservatorio Balcani e Caucaso” u partnerstvu sa SEEMO, Ossigeno Informazione, profesorkom Eugenijom Sipaerom (Univerzitet grada Dablina) a uključuje široku mrežu partnera u južnoj i jugoistočnoj Evropi.
Galerija
Bonus video:
