Stanari zgrade poznate kao Kazerma u Ulici Gabela u Risnu, 15 mjeseci nakon što su u požaru izgubili sve što su imali, danas su zaboravljeni od svih.
Prošle godine 6. januara, u požaru koji je izbio u poslijepodnevnim satima, Višnja Balantinac, Đorđije Kovač, Akim Aco Baćović, Milutin Matković i Božidar Banićević i njihove porodice ostale bez svega što su teškom mukom stvarali godinama. Jedva su tada spasili goli život.
Odmah poslije nesreće nadležni su obećali pomoć u zbrinjavanju šest porodica, pa je u tu svrhu otvoren i žiro-račun.
U početku su Centar za socijalni rad, a kasnije Opština Kotor mjesečno uplaćivali po 200 eura za stanarinu postradalim porodicama. Od Nove godine izostala je i ta minimalna pomoć.
Stanari kažu da postoji dogovor da im se 24 mjeseca iz opštinske kase isplaćuje naknada za stanarinu, ali mjesecima kotorski lokalni parlament ne može da obezbijedi kvorum, pa tako ni da donese odluku o nastavku plaćanja stanarine.
Šest postradalih porodica, uglavnom radnika koji su stekli penziju u propalim bokeljskim preduzećima TP Napredak, Jadran Perast, Onogošt… kažu da gube energiju, ali i nadu da će se za njih naći rješenje.
“Obijaju” opštinske pragove, ali osim obećanja da će nešto dobiti, konkretnih poteza nema.
Jedan od stanara - Božidar Banićević objašnjava da su se svi smjestili u privatne stanove, ali da već četiri mjeseca ne dobijaju nikakvu pomoć.
“I pomoć koju smo dobijali ličila je više na infuziju za preživljavanje... Kada se obratimo nadležnim u Opštini Kotor, oni kažu da su voljni da pomognu, ali da su zbog moratorijuma Vlade CG na gradnju, bespomoćni. Mi dalje ne gubimo nadu da ćemo dobiti sopstveni krov nad glavom”, kaže Banićević.
“Mi smo takoreći na ulici, jer ako ne date novac za stanarinu unaprijed, morate iseliti”, kaže Ljeposava Balantinac.
Objašnjava da su penzija i plata njene kćerke Višnje sa kojom živi, male, pa teško uspijevaju da podmire i režije, a kamoli naknadu za podstanarski stan.
Ističe da joj je najteža neizvjesnost, jer konkretnih odgovora iz Opštine Kotor nema.
Ona je kao radnica TP Napredak dobila stan u Kazermi kao nužan smještaj.
Milutin Matković koji je nedavno operisao srce, kaže da su svi stanari ogorčeni na situaciju u kojoj su.
“Obećanje ludom radovanje”, opisuje Matković stanje u kome su on i njegove bivše komšije.
“Nismo više mladi da radimo i stvaramo kao nekada”, kaže Milutin.
On tvrdi da se u nekim drugim sredinama ljudima pomagalo brže i konkretnije.
“Boli me to što su nas zaboravili. Ne tražim puno - kuhinju, kupatilo, sobu”, priča Đorđe Kovač, koji je podstanar u neuslovnoj privatnoj kući.
Božidar Božo Banićević obraćao se za pomoć Opštini Kotor, Udruženju penzionera, Centru za socijalni rad, ali pomoći nema… a najveća pomoć, kao i ostalim stanarima Kazerme, bio bi sopstveni krov nad glavom.
U zgradu u kojoj je većina živjela od 80-ih godina prošlog vijeka, ne mogu da se vrate, čak i kada bi bila obnovljena. Zgrada je bila vlasništvo Trgovinskog preduzeća Napredak koju je kupio jedan privatnik.
Stanari Kazerme kažu da ne mogu da vjeruju da ne postoji opštinska imovina - stanovi, placevi… koji bi bili dodijeljeni u požaru stradalim Rišljanima.
Tvrde da najviše nedostaje dobre volje.
Bonus video:
