Vijek se pjeva o voljenoj planini i ljubi

Stanko Popović završava dokumentarac o Vlajku Šauliću, autoru čuvene pjesme “Durmitor, Durmitore”, koja je navodno nastala u austrougarskom logoru za ratne zarobljenike
6468 pregleda 0 komentar(a)
Priča priče o pomalo zaboravljenim Durmitorcima: Popović, Foto: Privatna arhiva
Priča priče o pomalo zaboravljenim Durmitorcima: Popović, Foto: Privatna arhiva
Ažurirano: 19.08.2019. 10:00h

Lik i djelo čuvenog durmitorskog prosvjetara Vlajka Šaulića, njegova oda voljenoj planini, ljubi i kuli na Javorovači kraj Žabljaka koja traje i pjevuši se više od vijeka i nezaobilazan je sadržaj đačkih kajdanki - uskoro će se naći i na filmu.

U Vlajkovom rodnom kraju završeno je snimanje dokumentarnog filma “Durmitor, Durmitore - učitelj Vlajko”, autora Stanka Popovića iz Novog Sada, rođenog Žabljačanina, novinara koji se posvetio izradi scenarija o pomalo zaboravljenim ljudima, događajima i pojavama sa durmitorskog područja. “I dalje od Durmitora i Crne Gore pjeva se ‘Durmitor, Durmitore’, najpopularnija pjesma o ovoj planini, koja se dugo smatrala izvornom, sve dok stariji Durmitorci nijesu na sijelima komentarisali kako je učitelj Vlajko u logoru Nađmeđer stihove napisao inspirisan ljubavlju prema zavičaju i ljubi Jovanki. Prvi trag o njoj je iskazao Mijuško Šibalić, a zapisao Boro Vojinović. Zabilježeno je i u knjizi ‘Narodne pjesme Crne Gore – muzičko nasljeđe i stvaralaštvo’, koju je priredio Milorad Mićo Miranović. Pretpostavlja se da je Austougarska vojska Vlajka zarobila u bici na Gromusovićima 15. avgusta 1914. godine, kada je izginula polovina Jezero-šaranskog bataljona, na čelu sa komandantom Vukom Bojovićem, a svi ostali zarobljeni i deportovani u Nađmeđer. Iz zloglasnog logora se Vlajko vratio izmučen, ali duhovno nije pokleknuo”, priča Popović za “Vijesti”.

Nakon povratka iz ropstva, Vlajko je otvorio prodavnicu u rodnom mjestu. U međuvremenu je završio gimnaziju u Pljevljima i po oslobođenju grada, 1944. godine, postavljen za učitelja u obnovljenoj, a u ratu zapaljenoj, osnovnoj školi. Pouzdano se zna da je 1958. pošao u penziju koju je skoro deceniju i po uživao. “U pripremi i straživačkom dijelu posla došli smo do obilja zanimljivih podatak o Vlajku, a u filmskoj priči svjedoče njegovi poslijeratni učenici, potomci, unuci…, čak i kolege savremenici. Sve je zabilježeno kamerom poznatog snimatelja Branka Velemira. Imao sam prilike i sreće da pamtim rijetko zanimljivog gospodina za svako poštovanje, uglednog Durmitorca. Zvali smo ga učitelj Vlajko i kao đaci, njemu i svima starijima smo se izdaleka javljali i skidali đačku kapu. Kasnije, kao gimazijalac, imao sam čast sa njim sjesti i slušati lake priče, duhovite i poučne. U školskom horu smo pjevali, a muzikalniji on nas svirali su na mandolini pjesmu, odu za sva vremena - ‘Durmitor, Durmitore’. Tek u poznim danima sam saznao ko je autor stihova i pjesme koja je crvena nit na ovom durmitorskom životnom razboju, a potka priče i slike koje su utkane u film“, kaže Popović.

Film o učitelju Vlajku treći je u serijalu scenariste Popovića.

Prvenac je film “Doktor Poš”, o austrijskom ljekaru Teodoru Pošu koji je kao zarobljeni njemački ljekar nakon Drugog svjetskog rata decenijama liječio Durmitorce.

Druga projekcija je film “Heroj Božidar”, o herojskom podvigu poručnika Božidara Žugića, Durmitorca koji je u aprilskom ratu 1941. godine u bačkom selu Gložan, uz poklič: “Zar se tako brani otadžbina”, hicima presudio svom pukovniku koji je predavao vojsku okupatorskom oficiru.

Bonus video: