Jesenju idilu pograničnog sela remeti tek poneki automobil. Granični prelaz na Sukobinu udaljen je jedva kilometar, a vijugava cesta sa svježim asfaltom selo dijeli na dva dijela. Putnici rijetko svraćaju, osim u prodavnicu ili kafanu pored puta, blizu prelaza sa Albanijom.
Živopisno selo sa više od pedeset domaćinstava ne razlikuje se puno od ostalih u okolini Vladimira, osim što mnogi nose isto prezime - Kurti, odnosno Kurtović.
Hamza je jedan od njih, dugogodišnji je radnik Ulcinske rivijere na Adi, do njegove kuće i imanja, uz blagu nizbrdicu, vodi asfaltni put, desno, odmah iza nedovršenog objekta Mjesne zajednice Sukobin. Uredno pokošene livade, besprekorno uređena dvorišta, stabla divljeg nara i maslina, upile su tog dana raskošne boje oktobra...
To je zavičaj trenutno vodećeg političara na Kosovu, Albina Kurtija. Hamza je njegov rođeni stric, a Albinov otac Zaim rođen je u staroj kući na tom imanju.
Albin je rođen i odrastao u Prištini, tamo se i školovao i u turbulentnim vremenima krajem prošlog vijeka izabrao politiku kao životni izazov...
“Zaim je još u Titovo vrijeme otišao na Kosovo, bio je inženjer. Znam da se tamo i oženio, supruga mu je sa Kosova. Albin i njegova braća rođeni su tamo, odavno ih nijesam vidio“, priča Hakija Tahirović (78) iz Vladimira dok u restoranu “Dijamant” sjedi sa prijateljem Isljamom Kalezićem.
Mještani Vladimira očekuju da će Albin uskoro postati premijer Kosova, ali kako kaže Kalezić - ne gaje velike iluzije o nekoj ekonomskoj renesansi sela.
“To je ipak druga država, imaju oni dosta svojih problema, ali vidjećemo“, priča Kalezić.
“Do sada nije pomagao, nije često ni dolazio koliko znam. Sad ima vlast, pa možda i pomogne zavičaju“, dodaje Tahirović.
Albin je navodno posljednji put boravio u Vladimiru prije nekoliko mjeseci, kada se u tamošnjem restoranu “Kristal” udavala njegova bliska rođaka.
U Sukobinu žive tri bratsva familije Kurti, koja nijesu u bliskim rođačkim vezama. Od Albinovih bliskih rođaka, u selu je samo Hamza. On nije htio da govori o djetinjstvu bratanića i svojim impresijama zbog njegovog vrtoglavog političkog uspona.
“Zvao sam Prištinu i nažalost nemam dozvolu da o tome govorim“, kazao je Hamza “Vijestima” u kratkom telefonskom razgovoru.
Ni nastavnik u OŠ “Bedri Elezaga” u Vladimiru Dritan Kurti, koji je Albinov dalji rođak, nije htio da govori, iako na je na Fejsbuku objavio fotografiju sa vjerovatno budućim premijerom susjedne države.
Slično je bilo i sa Valjdetom Kurtijem, Albinovim rođakom koji živi u Ulcinju...
No, za kosovski portal “Insajderi”, Hamza je pričao o Albinovom djetinjstvu i o tome kako ga je otac često dovodio u Sukobin.
“Bio je svojeglav, ono što je zacrtao u glavi, morao je i da ostvari. Istovremeno, bio je i drag, odličan đak i student, volio je da bude pedantan. Volio je i fudbal i često oblačio bijele čarape da izgleda kao fudbaler“, kazao je Hamza, a prenio kosovski portal. I Valjdet je novinarki sa Kosova govorio o Albinu:
“Znam da je volio sport, bio je uporan i marljiv“.
Komšija Abedin Avdiu imao je samo riječi hvale za Kurtija.
“Imao je jak karakter, to je naslijedio od oca“.
Albinov otac Zaim ima spratnu kuću u Ulcinju, iza Doma zdravlja. Prvi komšija mu je rođak Kabilj, vlasnik poznate fabrike namještaja. I u Sukobinu, Kabilj je prvi komšija sa Hamzom.
Kabilj kaže da često viđa Albinovog oca sa suprugom.
Njihova kuća nije velika, a na gornjem spratu izvedeni su samo grubi radovi. Za razilku od roditelja, Albin rijetko dolazi u zavičaj...
Protesti, zatvor i suzavac
Albin Kurti je rođen 24. marta 1975. u Prištini. Na čelu je pokreta Samoopredeljenje, koja je na nedavnim izborima na Kosovu osvojio najviše glasova. Kurtijeve pristalice su 2005. na zgradi UNMIK-a napisali: “Bez pregovora, samoopredeljenje!”, nakon čega je osnovan pokret tog imena...
BBC piše da su se sukobi s policijom nastavili 2009, kada su njegove pristalice isprevrtale nekoliko desetina vozila Euleksa reagujući na najavu o sklapanju sporazuma te organizacije sa srpskim Ministarstvom unutrašnjih poslova. U januaru 2012. godine, kosovski Če Gevara, kako ga nazivaju, organizovao je blokadu graničnog prelaza Merdare, kako bi kamioni s robom iz Srbije bili spriječeni da uđu na Kosovo.
Poznato je i da je bio protivnik Briselskog sporazuma i da je tokom ratifikacije Sporazuma o razgraničenju sa Crnom Gorom i Sporazuma o formiranju Zajednice srpskih opština bacio suzavac u Parlament Kosova...
Predvodio je studentske proteste protiv Slobodana Miloševića, ali je ubrzo uhapšen i ležao je u zatvorima.
Na početku sukoba na Kosovu, Kurti se 1998. pridružio Ademu Demaćiju, tada političkom predstavniku OVK.
Kurti je uhapšen tokom NATO bombardovanja, navodno u pokušaju da napusti Kosovo, piše BBC. Navode da je poslije povlačenje srpskih snaga s Kosova u junu 1999. prebačen u Srbiju. U martu 2000. osuđen je na 15 godina zatvora zbog terorizma. Odbio je da se brani, izjavivši da priznaje samo “sud svog naroda”.
Oslobođen je krajem 2001. nakon pada Miloševićevog režima godinu ranije, a prema navodima srpskih medija za to je zaslužan Vojislav Koštunica.
BBC piše o njemu kao ekstremnom ljevičaru i nacionalisti, danas socijaldemokrati, ali i jednom od rijetkih političara na čelnoj poziciji na Kosovu koji nije učestvovao u ratu.
“Danas je Kurti revolucionar u elegantnom odijelu, kaže za sebe da je njegova politička organizacija socijaldemokratske orijentacije i razmišlja o funkciju premijera. Odbacio je etikete da je radikalan i nacionalista, mada ima i onih koji smatraju da ta transformacija nije baš kompletna”.
Klonite se Kurtijevih ljudi - savjet Kosovara 2008.
Kada su reporteri “Vijesti” 2008. godine izvještavali o proglašenju nezavisnosti Kosova, sva njihova “logistika” u Prištini bila je saglasna u jednom - klonite se Kurtijevih ljudi.
Kao po dogovoru, novinari, intelektualci i ljudi iz nevladinog sektora, upozoravali su da je riječ o veoma opasnim i nepredvidim ljudima. Ugledni kosovski intelektualac rekao je da vlast čini sve da čin proglašenja nezavisnosti prođe bez incidenata, i da očekuje da će tako i biti, ali da ipak treba biti oprezan kada je riječ o Kurtijevim pristašama.
Tokom višednevnog boravka u Prištini, reporteri “Vijesti” nijesu doživjeli ni najmanju neprijatnost...
Bonus video:
