Država ne zna gdje se nalaze i ko sve i po kom osnovu koristi stotine državnih stanova i drugih nekretnina koje su prepisane ili trebalo da budu prepisane na državu na osnovu ugovora o doživotnom izdržavanju, saznaju “Vijesti”.
Proteklih decenija stariji crnogorski građani koji su dobijali smještaj i brigu u državnim staračkim domovima, a nisu imali novca za sve troškove, potpisivali su sa državom - centrima za socijalni rad ugovor o doživotnom izdržavanju kojim su prepisivali na državu, odnosno tim centrima za socijalni rad, svoju imovinu, najčešće stanove.
Sagovornik “Vijesti” iz ove oblasti kazao je da je riječ o više stotina stanova, vrijednosti više desetina miliona eura, za koje ne postoji registar, jasni uslovi pod kojim su nekom dati na korišćenje, kao i da se često i kada se u arhivama centara nađu ovakvi ugovori sami stanovi ne mogu naći u katastru da se vode na državu ili centre. On navodi da je upitno i da li su u arhivama centara sačuvani ovakvi ugovori i koliko ih je nestalo ili zagubljeno.
Do sada su više puta pokretane akcije da se u ovoj oblasti uvede red, ali su one prekidane odnosno nikada nisu završene do kraja, odnosno nikada nije završen registar ove imovine niti donijete odluke na koji način se mogu koristiti ovakvi stanovi i druge nekretnine.
Posljednji put je to pokrenulo prije dvije godine tada jedinstveno Ministarstvo rada i socijalnog staranja s namjerom da se konačno utvrdi i popiše ova državna imovina i odredi način njenog korišćenja za socijalno ugrožene porodice, samohrane majke, štićenike domova za nezbrinutu djecu kada sticanjem punoljetstva moraju da napuste te domove i slične kategorije. Međutim, u julu prošle godine nakon rekonstrukcije Vlade ovaj resor je podijeljen na dva dijela - Ministarstvo rada, zapošljavanja i socijanog dijaloga i Ministarstvo socijalnog staranja, brige o porodici i demografije, nakon čega je akcija utvrđivanja ove imovine prekinuta.
Iz Ministarstva rada, zapošljavanja i socijalnog dijaloga na pitanja “Vijesti” da li postoji registar ovih stanova, ko ih i po kom osnovu koristi, odgovorili su da “shodno rekonstrukciji Vlade, predmetno pitanje nije u nadležnosti našeg resora, već Ministarstva socijalnog staranja, brige o porodici i demografije”.
Iz Ministarstva socijalnog staranja, brige o porodici i demografije “Vijestima” nisu odgovorili na pitanje koliko ima ove imovine i ko je i na koji način koristi već da je u toku priprema novog Zakona o socijalnoj i dječjoj zaštiti kojim će to biti definisano, kao i da će ovom državnom imovinom upravljati Uprava za imovinu.
“Budući da je u toku izrada novog Zakona o socijalnoj i dječjoj zaštiti, istim će biti propisano da država može svoje resurse ustupiti na korišćenje radi pružanja usluge socijalne i dječje zaštite, ustanovi i drugom obliku organizovanja, s ciljem ispunjenja uslova za dobijanje licence za obavljanje djelatnosti socijalne i dječje zaštite. Zakonom će takođe biti predviđeno da uslove i kriterijume za korišćenje resursa države propisuje organ državne uprave nadležan za poslove imovine. Dakle, država ima namjeru da stanove, koji budu odgovarali za tu namjenu, upotrijebi za uspostavljanje usluga socijalne i dječje zaštite”, naveli su iz ovog ministarstva.
Oni su naveli kako država - centri za socijalni rad stiču ovu imovinu.
“U skladu sa Zakonom o socijalnoj i dječjoj zaštiti pravo na materijalno obezbjeđenje može ostvariti lice kod koga je utvrđena nesposobnost za rad, u skladu sa ovim zakonom, odnosno lice koje je navršilo 67 godina života, a koje ima imovinu, ukoliko sa centrom za socijalni rad zaključi ugovor o doživotnom izdržavanju u skladu sa zakonom kojim se uređuju obligacioni odnosi. Takođe, Pravilnikom o kriterijumima i mjerilima za učešće korisnika, roditelja, odnosno srodnika u plaćanju troškova usluga podrške za život u zajednici, savjetodavno-terapijskih i socijalno-edukativnih usluga i usluga smještaja propisano je da korisnik učestvuje u plaćanju troškova usluga smještaja svim svojim primanjima i prihodima, kao i imovinom zaključivanjem ugovora o doživotnom izdržavanju”, naveli su iz Ministarstva.
Prema tom pravilniku troškove doživotnog izdržavanja korisnik može platiti imovinom, koja može obuhvatati poslovni prostor; stan, odnosno stambenu zgradu; zemljište u gradskom ili prigradskom građevinskom rejonu; poljoprivredno zemljište i privrednu šumu.
“Za života korisnika kao primaoca izdržavanja imovina je u njegovom vlasništvu, a na davaoca izdržavanja prelazi nakon smrti korisnika. Titular prava svojine na toj imovini je država. U odnosu na navedeno evidenciju o takvoj imovini vodi organ državne uprave nadležan za poslove imovine”, naveli su iz Ministarstva.
U pet državnih domova za stare Risnu, Podgorici, Nikšiću, Bijelom Polju i Pljevljima, trenutno se nalazi oko hiljadu korisnika.
Za mnoge stanove nema tragova i ugovora, neki pretvoreni u poslovne prostore
Sagovornik “Vijesti” kaže da su prije dvije godine, za vrijeme jedinstvenog ministarstva, sa centrima za socijalni rad pokrenute aktivnosti za popisivanje ovih stanova i da su tada zajedničke komisije obilazile te stanove, odnosno pokušali su da ih nađu.
“Prema podacima iz ugovora koji su pronađeni u arhivama centara za socijalni rad, tražili smo same stanove kako bi utvrdili ko u njima živi. U mnogim slučajevima je otkriveno da u njima živi neko s kojim ne postoje bilo kakvi ugovori, za mnoge od njih nisu postojali podaci da su upisani na državu, u nekima su bili poslovni prostori, takođe bez ugovora o korišćenju ili dozvoli centra ili države da taj prostor dobije prenamjenu”, kazao je sagovornik “Vijesti”.
On kaže da je akcija utvrđivanja i popisivanja te imovine prekinuta podjelom ministarstva i da nije nastavljana.
Bonus video:
