Prije nego što je postao poznat kao Fli, basista američkog benda Red Hot Chili Peppers Majkl Piter Balzari bio je opsjednut džezom. Volio je trubu i divio velikanima muzike poput Luisa Armstronga, Majlsa Dejvisa i Dizija Gilespija.
Kao tinejdžer, Fli (kako su ga prozvali zbog nemogućnosti da miruje) bio je autsajder zbog svog muzičkog ukusa, ali te rane muzičke sklonosti kasnije su mu pomogle da pronađe sopstveni stil u pank roku i hardkor sceni. Njegov prvi bend bio je “Fir”, a ubrzo je zajedno sa prijateljem Entonijem Kidisom postavio temelje za “Red Hot Chili Peppers”.
Fli je ubrzo postao poznat po svojoj slap bas tehnici i frenetičnom stilu sviranja, koji je definisao zvuk benda, spajajući klasični rok, džez, hardkor i fank na potpuno novi, inovativan način. Čak i danas, Fli svira sa prepoznatljivim žarom i energijom, tretirajući bas kao oblik komunikacije.
Kako je rekao za Bas Plejer 2006, instrument nije toliko važan koliko namjera:
“Koliko snažno udaraš svaki akord i koliko emocije unosiš u njega to je najbitnije. Svaki instrument je samo sredstvo da izrazite ko ste i svoj odnos prema svijetu. Bez obzira na nivo na kojem svirate, muzika je prilika da svijetu date nešto od sebe”, naglasio je on.
Fli je otvoreno priznao da su mu neke od ranih pjesama benda fizički i tehnički zahtjevne.
“Rane pjesme su najteže. Poput ‘Get Up and Jump’, stvarno moram da se zagrijem da bih je odsvirao”, priznao je Fli.
Još jedna pesma koju Fli smatra izazovnom je “Blackeyed Blond” sa drugog albuma benda iz 1985. godine. Fli ističe da svaka fraza u pjesmi zahtijeva preciznosti i brzinu.
“Te rane stvari gdje se miješaju pank-rok osjećaj i fanki ritmovi su fizički zahtjevne. Takođe, gruv je jako važan, morate se zaista uklopiti u njega”, objašnjava basista.
Uticaj producenta fanka Džordža Klintona jasno se čuje u njegovim bas linijama, koje i danas predstavljaju izazov čak i za jednog od najboljih basista svijeta.
M. V.
Bonus video:
