Izložba slika Naoda Zorića otvorena je sinoć u galeriji kolašinskog Zavičajnog muzeja, aublika je bila u prilici da vidi 15-ak radova, nastalih tokom minule decenije. Tim radovima, kako je rečeno, autor još jednom pokazao da je „stilom jedinstven, neponovljiv, zagonetan...“
Zorićeva izložba, kazala je direktorica Centra za kulturu Gorica Ilinčić, poseban je događaj u kalendaru kolašinskog kulturnog ljeta.
„To je slikar koji je davno izašao iz anonimnosti, cetinjski i begogradski đak, umjetnik, koji u svojom djelu nosi snažan pečat naroda kojem pripada. Ekspresionista, po svom izboru ili potrebi, u njegovom slikarstvu je ispisana istorija naroda iz kojeg potiče, kojeg želi da objasni i nosi ga kao dar ili proklestvo. Najčešći motivi mu je porteret, rjeđe pejzažna kompozicija. Naod slika ljude, likove koje vidi i traži u svojem djetinjstvu, sjećanjima, pričama, u istoriji. Oni su obično nedefinisani u vremanu i prostoru, neglašenih deformacij, sa grimasama, bez proprocija i osjmjeha...“ rekla je Ilinčić.
Prema njenim riječima, lica na Zorićevim slikama, „svjedoče o teškom, najčešće, patnom životu čovjeka sa sjevera, životu koji ostavlja traga na duši i licu...“. Ta lica, kazala je Ilinčić, sa oštirm crtama i prepoznatljive fizionomije, mutnim pogledima, nenaglašenim očima, ispisuju vjekovnu borbu za život i opstanak“.
Zorić se, ocijenila je je muzejska savjetnica Draginja Kujović, ponovo predstavio “impozantnom varijantom slika i crteža, a susret sa njima je za likovne kritičare novi izazov”.
“Ove slike i crteži su jedan manifest ekspresivne snage umjetnika. Slikarev nemir i bunt izražen je na ovim platnima dominatnim crtežom, koji je u osnovi njegovog stvaralaštva i sivo-crnim koloritom kroz koji prodiru crveni, plavi i zeleni tonovi kao zraci sunca….Okruženi smo jednim krikom slikara koji je izašao iz dubine njegovog bića, kroz prozor iz njegovog djetinjstva, koji simbolizuje zbivanja na fonu novog svjetskog poretka. U vrtlogu dešavanja novog svjetskog poretka na početku XXI vijeka, našli su se i slikar i mi obični ljudi i čitav naš region”, rekla je Kujović.
Ona je podsjetila da su “o tematici i likovnosti Naodovog slikarstva pisali eminetni likovni kritičari., književnici, filmski reditelji, novinari...” Njegov životni i stvaralački put sažet je, kazala je Kujović, 2002. godine u dokumentarnom filmu pod nazivom Prozor Naoda Zorića" i u Monografiji koja je štampana povodom trideset godina Zorićevog stvaralaštva 1988-2018.
“Kad zavirimo u biografske podatke, pročitaćemo da je Naod, po završetku Fakulteta likovnih umjetnosti na Cetinju 1993. godine više od jedne decenije živio i radio u starom Baru, da bi potom sagradio svoj dom u Kolašinu. To je vrijeme kada se u Kolašinu okupljaju umjetnici iz Crne Gore i bivših Jugoslovenskih republika u Likovnoj koloniji “Grad na Tari". Naod je uzeo učešće u radu te prestižne kulturne manifestacije. Jedno vrijeme bio je umjetnički direktor Kolonije. Prepoznatljiv je taj period u radu Likovne kolonije po tome što je u par saziva okupio poznate likovne stvaraoce sa Fakulteta likovnih umjetnosti sa Cetinja i Likovne akademije iz Novog Sada. U legatu legata Likovne kolonije,,Grad na Tari" je 13 Naodovih slika”, kazala je muzejska savjetnica.
Nakon diplomiranja na Fakultetu likovnih umjetnosti na Cetinju, u klasi profesora Dragana Karadžića, Zorić je površio postidplomske studije u Beogradu, kod profesora Radomira Reljića. Studijski je boravio i u Parizu. Dobitnik je brojnih nagrada, a izlagao je u zemlji i insotranstvu. Njegovi radovi nalaze se u muzejima, galerijama i privatnim kolekcijama.
Bonus video:
