Danas se navršava osam decenija od ubistva jugoslovenskog kralja Aleksandra I Karađorđevića u Marselju, u Francuskoj.
Ubistvo kralja Aleksandra 9. oktobra 1934. u Marselju organizovala je grupa hrvatskih ustaša i pripadnika makedonske VMRO, uz podršku italijanskog fašističkog diktatora Benita Musolinija.
Hice u kralja ispalio je Vlado Georgijev Kerin, pripadnik VMRO-a, sa nadimkom Černozemski. U atentatu je ubijen i šef francuske diplomatije Luj Bartu.
Kralj Aleksandar I Karadordević rođen je 17. decembra 1888. godine na Cetinju, kao četvrto dijete kneza Petra Karađordevića, budućeg kralja Srbije i Kraljevine SHS, i Zorke Petrović Njegoš. Školovao se u Ženevi, u Petrogradu i Beogradu.
Određen je za prestolonasljednika Srbije 27. marta 1909, posle odbijanja njegovog starijeg brata Đorđa da preuzme prijesto.
Pred Prvi svjetski rat proglašen je za regenta Srbije, a od 1. decembra 1918, posle završetka rata i ujedinjenja, za regenta Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca.
U Prvom svjetskom ratu, kao regent, Aleksandar je bio i vrhovni komandant srpske vojske.
Posle smrti oca kralja Petra I 1921, proglasen je za "kralja ujedinitelja" Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca.
Kralj Aleksandar imao je tri sina - Petra, Tomislava i Andreja.
Prema riječima istoričara, atentatom je najviše dobila politička frakcija koja je Jugoslaviju zamišljala kao labavu federaciju, ideja koja je svoju materijalizaciju doživjela svega pet godina nakon smrti kralja kada je proglašena Banovina Hrvatska. O spoljnopolitičkim posljedicama atentata, tvrde oni, možemo samo da spekulišemo, jer se u Evropi tog perioda isuviše toga značajnog dogodilo.
Bonus video:
