Pogled na kinesko prisustvo u Africi je bipolaran, jedni Kinu smatraju spasiocem afričkog kontinenta, dok drugi njeno prisustvo vide kao novi oblik imperijalizma.
Američki profesor Visoke škole za novinarstvo u Njujorku Kolimbijskog univerziteta, Hauard Frenč, pokušao je u svojoj knjizi "Drugi konitnent Kine: Kako milion emigranata diže novo carstvo u Africi", da sagleda obje strane kineskog uticaja na ovaj najsiromašniji kontintiet.
On, prije svega, pobija mit prema kojem je uticaj Kine u Africi rezultat planske strategije kineske države.
Frenč tvrdi da je milionska migracija kineskih radnika u Afriku spontana i da je posljedica prije svega ogromnih infrastrukturnih kineskih projekata, kao i istraživanja i eksploatacije rudnih resursa, prenosi sajt Afrizap.
Još jedan od manje poznatih faktora ogromne kineske migracije je uticaj Kine u afričkom poljoprivrednom sektoru.
Prema podacima organizacije "Gro Intelidžens", 70 odsto neobrađenog plodnog tla u svijetu nalazi se u Africi, čega su kineski investitori itekako svjesni.
Kinezi su poslednjih nekoliko godina kupili preko 12 miliona hektara poljoprivrednog zemljišta u Africi na kome uzgajaju susam, pšenicu i kukuruz, namenjene kineskom tržištu.
Procjenjuje se da trgovinska razmjena Kine i Afrike dostiže 200 miljardi dolara, i da će se njen obim narednih godina povećavati.
Međutim, pojedini afrički lideri ne skrivaju nezadovoljstvo zbog kineskih aktivnosti na kontinentu.
Bivši guverner Centralne banke Nigerije, emir Sanusi II, upoređuje aktivnosti Kine u Africi sa novom formom impereijalizma.
Kina je, s druge strane, svjesna sve veće zabrinusti u tom pogledu i pokušava da razuveri svet u takvu mogućnost.
Kineski ministar spoljnih poslova Vang Ji nedavno je, u obraćanju afričkim liderima, poručio da "Kina ni u kom pogledu ne slijedi put zapadnih kolonizatora".
Kina i Afrika imaju kompleksnu istoriju koja ne može da se uprosti ili generalizuje, što se često čini.
Svaka zemlja ima svoje specifičnosti a svaki kinesko-afrički projekat ima dobrih strana, ali ili slabosti, zaključuje američki profesor Frenć.
Bonus video:
