„Bolje živjeti sto godina kao milioner nego sedam dana u bijedi“, glasi čuvena dosetka iz kultnog stripa „Alan Ford“.
U kategoriju takvih istina bi se na prvi pogled mogla svrstati nova saznanja da bogati više doprinose globalnom zagrijevanju nego siromašni.
Ali, nije baš tako. Često se, naime, upravo stil života siromašnih nađe na udaru kritika. Jer jedu jeftino meso i prerađevine, voze starije automobile na dizel ili štede da bi putovali na ljetovanja.
No sada organizacija Oksfam u istraživanju pokazuje da bogati daleko više putuju avionom, troše energiju na veće kuće i više konzumiraju. U ekstremnim slučajevima milijardera, imaju i svoje privatne avione, jahte i slično.
Oksfam navodi da je 2019. godine jedan procenat najbogatije svjetske populacije izazvao štetnih gasova koliko pet milijardi ljudi na planeti, od kojih dvije trećine žive u siromaštvu!
To pokazuje izvještaj „Climate Equality: A Planet for the 99 Percent“, koji je sada predstavljen svijetu. Oksfam je predstavio studiju uoči Svjetske konferencije UN o klimatskim promjenama koja počinje krajem novembra u Dubaiju.
„Ekstremno bogatstvo“ pokreće klimatsku krizu
U Njemačkoj je 2019. najbogatiji postotak stanovnika izazvao 83,3 tone emisija CO2 po glavi stanovnika. To je preko 15 puta više CO2 od količine koju uzrokuje manje imućna, siromašnija polovina njemačkog stanovništva.
„Svojom ekstremnom potrošnjom, bogati i superbogati potpiruju klimatsku krizu, koja je egzistencijalna prijetnja za milijarde ljudi u vidu toplotnih talasa, suša ili poplava, posebno u zemljama globalnog juga s niskim prihodima“, rekao je Oxfamov referent za socijalnu nejednakost Manuel Šmit.
On je naglasio kako je ekstremno bogatstvo bitna pokretačka snaga klimatske krize.
U najbogatiji postotak svjetske populacije u 2019. godini spadali su ljudi s godišnjim prihodom većim od 140.000 američkih dolara, a najbogatiji postotak njemačkog stanovništva činili su ljudi s godišnjim prihodom od preko 256.000 eura.
Oksfam poziva na nove poreze
Oksfam je saopštio da je potrebno uvesti nove poreze koncernima i kompanijama koji štete klimi, kao i poreze na imovinu i prihode superbogatih.
Time bi se značajno povećao finansijski okvir za prelazak na obnovljive izvore energije.
Postoji i potreba za „prevazilaženjem postojećeg ekonomskog sistema, usmjerenog na sticanje profita, eksploataciju prirodnih resursa i stil života orijentisan na konzumiranje“.
Bonus video:
