Njemačka pijanistkinja i kompozitorka Julija Hulsman sinoć se premijerno predstavila podgoričkoj publici održavši sa svojim triom koncert u KIC-u “Budo Tomović”. Julija Hulsman već petnaest godina mijenja izgled savremene njemačke džez scene i kreira svoj specifični zvuk sa kolegama, kontrabasistom Markom Mulbauerom i bubnjarem Hajnrihom Kuberlingom, a ističe da je postigla cilj da njene koncerte posjećuje dosta ljudi.
Posebno se raduje što ima mogućnosti da muzika koju stvara na svakom nastupu zvuči drugačije.
“Svaki koncert je jedinstven, jer se muzika koju svo troje stvaramo za ovaj trio mijenja i na probama i na koncertima”, pohvalila se Hulsman.
Koncert ovog trija održan je okviru manifestacije “Mjesec poštovanja džeza u Crnoj Gori - JAM 2018” koja se ove godine održava pod motom “Žene u džezu”, a na pitanju jesu li i koliko danas žene u ovom muzičkom pravcu pomjerili granice, Hulsman odgovara:
“Mnogo toga se promijenilo, ali smo i dalje na dobrom početku. Tu mislim, prije svega, na dosta novih, mladih džez muzičarki u Njemačkoj. Ukoliko se osvrnemo na procenat zastupljenosti žena na džez fakultetu u Berlinu, tamo imamo 20 procenata studentkinja, što je dobar početak, ali nije dovoljan broj. To se ne odnosi samo na džez muziku, već i na sve ostale oblasti u društvu. I danas imamo tu neravnorpavnu zastupljenost žena kada je riječ i o drugim pozicijama, poput sudija, menadžera. U svakom slučaju, za to sam da žene u džez branši budu zastupljenije”, objašnjava Julija za koju kritika u Njemačkoj kaže da je džez scena bez nje nezamisliva. Iako takvi komentari prijaju, umjetnici je mnogo draže kad publika zavoli ono što stvara.
“Publika je naravno uvijek najbitnija. Naša muzika nastaje za one ljude koji je slušaju. Dobro je da kritičari postoje, da daju svoje mišljenje i da pišu, zanima nas i njihovo mišljenje, ali ne možemo svirati da bi se to nekome dopalo, već sviramo ukoliko postoji veza između nas i publike” kaže Julija.
Njena djela publiku vraćaju na ponovno slušanje, a čime se vodi dok stvara, Julija otkriva:
“Ono što je za mene jedino moguće kad pišem je da ta muzika bude iskrena i autentična. Mi sviramo i stvaramo ono što je nama važno i srećni ste ako imate i publiku koja dijeli mišljenje sa vama. Ne pišem muziku da bi se ona nekome svidjela, pišem ono što je u meni i ono što je jedino bitno i što funkcioniše jeste da ste iskreni i autentični”, smatra umjetnica.
Džez muziku je izabrala jer, kako kaže, “istu priču uvijek može ispričati na drugačiji način”, a upravo to je privuklo i njene saradnike.
“Ranije sam se bavio i elektro muzikom i hip-hopom, a ono što me privlači džezu su akustični instrumenti i mogućnost da sopstvenim prstima mijenjate svoja djela, to kod drugih muzičkih oblasti nije moguće”, smatra bubnjar Hajnrih Kuberling.
Julija i Mark Mulbauer sviraju zajedno već 23 godine, a u postavi sa Kuberlingom nastupaju 16 godina. Julija kaže da nije uvijek lako naći muzičare koji mogu ispratiti njene ideje.
“Danas ima jako mnogo dobrih džez muzičara, ali treba naći baš one koji mogu da isprate ono što je vaša ideja. Nas troje smo uigran tim, pa nije lako naći nekoga ko će doći sa strane i uklopiti se u naš način rada. Ali to nije nemoguće” objašnjava Julija koja se trudi da ona bude uzor svojim studentima, kao i Mark i Hajnrih koji su takođe predavači na muzičkoj akademiji.
“Svo troje predajemo na fakultetima i samim tim automatski utičemo na mlade muzičare u Njemačkoj, ne samo kroz muziku, već i kao ličnosti. Smatram da je jako važan i politički asprekt. Ono što je bitno jeste da muzičari i umjetnici uopšte znaju je na koji način funkcioniše kulturna politika svake zemlje, ali i da uspostavljaju veze i kontakte među umjetnicima uopšte” ističe Julija koja svoje studente uči da ne moraju nužno da stvaraju autorsku muziku.
“Jednako je važno da znaju da sviraju tuđa djela, kao i da stvaraju autorsku muziku. Međutim, ne želi svaki muzičar da komponuje, što ne smatram da je loše”, kaže onda, dok Mark ne krije da i on često uči od svojih studenata.
“Kad radim sa studentima često od njih dobijem inspiraciju, i to mi daje nadu jer tada shvatim da možemo i mi da učimo od njih. Ono što sam primijetio je da naši studenti pronalaze novu mladu publiku što je isto veoma važno”, zaključuje Mark Mulbauer.
Bonus video:
