Venecija će ove godine nizom kulturnih dogadjaja obilježiti 500 godina od progona Jevreja u tom gradu, prvog progona u istoriji, koji je kasnije poslužio kao uzor za segregaciju sprovođenu i izvan granica tog grada.
"Mi Jevreji se nerado sjećamo ovog događaja koji za nas predstavlja simbol prezira i mržnje prema našem narodu'', izjavio je juče na konferenciji za novinare u Rimu predsjednik Saveza jevrejskih zajednica u Italiji Renco Gatenja.
Senat Venecijanske republike 29. marta 1516. godine donio je dekret kojim je naređeno protjerivanje oko 700 Jevreja iz oblasti oko zaliva Laguna u zatvoreni dio grada na ostrvu Kanaređo koji je bio pod stalnim nadzorom.
Ova četvrt dobila je naziv "geto" jer se nalazila u blizini topionice čelika (riječ "ghettare" u venecijanskom dijalektu znači "topiti", a izvedena je, prema jednoj pretpostavci, od glagola "baciti" na staroitalijanskom jeziku).
Jevrejima je bilo dozvoljeno da napuštaju tu gradsku četvrt samo tokom dana, dok su uveče kapije geta bile zatvorene.
Tokom naredna dva vijeka, u jevrejski geto u Veneciji došli su i Sefardi izbjegli iz Španije i Portugalije, kao i Aškenazi iz Nemačke i centralne Evrope i Levantinci protjerani iz Carigrada, pa je ukupan broj žitelja dostigao 4.000.
Na izložbi "Venecija, Jevreji, Evropa", od 19. juna do 13. novembra, biće predstavljena priča o ovom događaju kroz crteže, slike, knjige i multimedijalni prikaz, a centralni dio programa biće koncert simfonijskog orkestra venecijanskog pozorišta i izvođenje komada Vlijama Šekspira "Mletački trgovac".
Vrata geta, u kojem su zajedno živeli pripadnici svih jevrejskih vjerskih grupa, prvi put su otvorena 1797. godine, kada je Napoleon Bonaparta osvojio Veneciju.
Danas u Veneciji živi 500 Jevreja, ali nijedan od njih nije nastanjen u getu koji u sebi čuva jedinstvenu atmosferu prošlosti.
Bonus video:
