Predsjednik Francuske Nikola Sarkozi inicirao je nedavno, dan pošto su SAD predale rukovođenje vojnom operacijom NATO, video-konferenciju sa saveznicima - liderima SAD, Njemačke i Velike Britanije.
Podrška “četvorke” političkoj tranziciji u Libiji, sažeta u kratkom saopštenju poslije ovog “virtuelnog” susreta nije, međutim, prikrila pukotinu među stožerima Evropske unije, Francuskom i Njemačkom, otkrivenu upravo oko vojne intervencije u Libiji, piše Večernje novosti.
Mada je logika vojevanja na libijskom tlu poslednjih nedelja u drugi plan stavila, prvobitno glavno, pitanje onih “za” i onih “protiv” intervencije, posledice “pukotine”, pokazuje se, mnogo su dalekosežnije nego što na prvi pogled možda izgleda.
“Francuska uzlijeće, Njemačka se odmeće” naslov je teksta u “Njujork tajmsu” u kom se navodi da je Pariz, ponovo integrisan u vojne strukture NATO 2009. godine, poveo vojnu operaciju Alijanse u Libiji, i “pružio mišiće” UN snagama u Obali Slonovače, “dajući lekciju svom pacifistički orijentisanom savezniku, Njemačkoj, o atlantizmu 21. veka”.
Ističući da je predsjednik Nikola Sarkozi “uništio tabu da francuski političari ne mogu da vole Ameriku i napreduju”, ističe se da ovakav poredak stvari predstavlja “najdramatičniji obrt u posleratnim ulogama”:
- Ovo su seizmički evropski preokreti - naglašava se.
Za SAD, smatra njujorški dnevnik, nema dileme:
- Na najvišoj smo tački poslijeratne francuske diplomatije i najniže u Njemačkoj - konstatuje se, uz isticanje da je Berlin “morao da stane uz svoje saveznike”.
Bonus video:
