U Crnoj Gori se kontinuirano radi na jačanju kapaciteta socijalnih radnika i zaposlenih u centrima za socijalni rad, ali je prostor za napredak i dalje zabrinjavajuće veliki, ocijenio je ministar rada i socijalnog staranja, Boris Marić.
On je danas, na okruglom stolu „Socijalni rad i nediskriminacija“, koji je organizovao Centar za antidiskriminaciju EKVISTA, kazao da su pripremljeni novi dokumenti koji uključuju mjere za obezbjeđenje nediskriminacije - „Strategija zašttite od nasilja u porodici 2016/2020“ i „Strategiju za integraciju lica sa invaliditetom u Crnoj Gori 2016/2020, koja bi trebalo da bude usvojena na sjutrašnjoj sjednici Vlade.
„Uporedo sa jačanjem normativnog i strateškog okvira, prioritet mora biti jačanje znanja i informisanosti građana i jednakim pravima za sve, što uključuje rad sa djecom od najranijeg uzrasta, kroz sve nivoe obrazovnog sistema, ali i kroz medije i kampanje. Čini mi se da se u ovom trenutku na tome ne radi dovoljno“, rekao je Marić u PR Centru.
Prema njegovim riječima, kontinuirano se radi na jačanju kapaciteta socijalnih radnika i zaposlenih u centrima za socijalni rad, pa je, kako je podsjetio, tokom prošle godine organizovan niz okruglih stolova sa lokalnim samoupravama.
„Međutim, ovo je tek samo početak u obezbijeđivanju neophodnih stručnih i specijalizovanih znanja. Prostor za napredak je i dalje zabrinjavajuće veliki“, smatra Marić.
Predsjednik Skupštine Centra za antidiskriminaciju EKVISTA, Milan Šaranović, kazao je da ta organizacija od oktobra prošle godine sprovodi projekat “Socijalni radnici i nediskriminacija”, koji finansira ambasada Sjedinjenih Američkih Država (SAD) u Podgorici, u cilju izgradnje i jačanja sistema za zaštitu od diskriminacije.
„Cilj projekta je da se socijalni radnici podrže u svom radu u smislu identifikovanja standarda koji se tiču nediskriminacije i rješavanja problema, i razmjene iskustava koja se odnose na ovu temu, kao i podizanu svijesti o poštovanju ljudskih prava“, naveo je Šaranović.
On smatra da je u vremenu kada je sve više različitosti i zabranjenih osnova za diskriminaciju, veoma važno osigurati da službenuici različitih organa budu upoznati sa principima nediskriminacije.
„Na taj način bi se osiguralo adekvatno tretiranje svih korisnika koji dolaze u susret sa državnim službenicima“, istakao je Šaranović.
Zamjenik ambasdorke Sjedinjenih Američkih Država u Crnoj Gori, B. Bix Aliu, ocijenio je da je važno jačati ulogu i moć centara za nediskiriminaciju, naročito za, kako je naveo, žrtve porodičnog i dječijeg nasilja.
„Jako često se dešava da se žrtve rodnog nasilja javljaju nevladinim organizacijama, prije nego Vladi Crne Gore i centrima za sociljanu zaštitu, jer osjećaju da ne dobijaju adekvatnu podršku. Vlada Crne Gore mora ulagati više u obezbjeđenje adekvatnih obuka za socijalne radnike, kako bi bili osjetljiviji za žrtve i otvoreniji za sve koji traže pomoć“, poručio je Aliu.
Izvršna direktorica EKVISTA-e, Ana Raičević, kazala je da je ta organizacija u okviru projekta izradila vodič za socijalne radnike „Kako protiv diskriminacije“, čiji je cilj bio, kako je pojasnila, da se socijalni radnici upoznaju sa diskriminacijom.
„Jako je važno da savremeni socijalni radnik dobro poznanje pozitivno-pravne propise koji se odnose na zabranu diskriminacije, i to kako u svom radu ne bi diskriminatorno postupio, posebno u odnosu na marginalizovane grupe i pojedinc koji pripadaju ti grupama a korisnici su njihovih usliuga“, smatra Raičević.
Ona je kazala da se vodič sastoji iz četiri dijela, koji se odnose na pregled pozitivno-pravne regulativne, pojašnjenje suštine i ključnih elemenata diskriminacije, osnovne informacije o instucionalnim mehanizmima za zaštitu od diskriminacije, kao i pregleda međunarodnih standarda u toj oblasti
Izvršna direktorica Udruženja mladih sa hendikepom Crne Gore, Marina Vujačić, predstavila je istraživanje o iskustvima o socijalnih radnika u oblasti zaštite od diskriminacije, koje je rađeno u okviru projekta, a u kojem su učestvovale 24 žene i 12 muškaraca.
„Na pitanje da li su upoznati sa antidiskriminacionim odredbama zakona i na šta se odnose, njih 21 je reklo da je upoznato, 14 da nije, a samo jedno da je djelimično upoznato. Odgorovi na šta se odnose odrebe su bili jako uopšteni“, navela je Vujačić.
Na pitanje da li su nekada sami bili svjedoci diskriminacije, njih 37,1 odsto je, kako je kazala, reklo da jeste, 62,9 odsto da nije. „Najčešće su navodili da su bili svjedoci diskriminacije osoba sa invaliditetom i Roma.
„Upitani da li su na osnovu uočenih slučajeva diskriminacije sarađivali sa nekim od državnih organa, 45,5 odsto je reklo da jeste, 54,5 odsto da nije. U najvećem broju slučajeva su se izjasnili da su sarađivali sa Ministarstvom unutrašnjih poslova“, rekla je ona.
Bonus video:
